حرفهای جا مونده

چقدر آدمها باهم متفاوتند. توجیهاتشون، رفتارشون و از همه مهمتر منش اونها گاهی با این که متفاوتند ، ذاتا دوست داشتنی هستند  گاهی با این که  به ما شبیه هستند ، اصلا دوست داشتنی نیستند. تنها نحوه توجیه کردن رفتار و کار هاست که انجام آن را موجه و مورد پذیرش قرار می دهد نه ذات کار و رفتار نحوه توجیه کردن هم  به افکارمون بر می گردد. چقدر برخی از افکار تبعات سنگینی داره با اینکه درابتدا تنها یک فکر ساده بوده. بدون تا فکر فردی را عوض نکنی ، هیچگاه نه می تونی تغییرش  بدی و نه می تونی او را مجبور به انجام کاری کنی حرفهای جا مونده...

بچه ها می بیند و یاد می گیرند. گاهی برخی از رفتارها اونقدر برامون عادی شده که هیچ گاه از بیرون بهشون نگاه نکردیم ببینم واقعا این رفتار چه جوریه. 

اما بچه ها آینه پدر و مادر هستند گاهی اون رفتار  یا کلام وقتی توسط اونها تکرار میشه تازه متوجه میشی ، چقدر ظاهر خوبی نداره.  

اگر پدر و مادر واقع بینی باشیم خودمون را اصلاح می کنیم اما اگر خودمون را موجه بدونیم سعی می کنیم بچه ها را با امر و نهی بیخود اصلاح کنیم که فکر نکنم هیچ  گاه به نتیجه دلخواهشون برسند.

حرفهای جا مونده...

دو هفته پیش رفتیم مسافرت (تهران و شمال). خوش گذشت با خانواده خواهرشوهر و پدر و مادر شوهرم .  

امیرحسین که تاحالا دریا رو ندیده بود کارهاش جالب بود. می دوید سمت دریا عین خیالش هم نبود. کلی ذوق کرده بود. تا می گرفتم  و برمی گردوندمش ، جیغ می زد واعتراض میکرد. دوباره می دوید سمت دریا حتی شب هم که رفتیم کنار ساحل باز ،کارش همین بود، اصلا نمی ترسید. 

موقعی که برگشتیم از بس خسته شده بود مدام خواب بود.

حرفهای جا مونده...

نمی دونید دیروز که دیر رفتم خونه چیکار کرده بود. انقدر کلافه شون کرده بود که اورده بودنش بیرون تا من بیام. وقتی اومدم گریه و خنده اش باهم بود. بعدش هم کلی گریه کرد ، نازش رو خریدم و بهش شیر دادم تا رضایت داد و به روال عادی خودش برگشت. سابقه این کار رو نداشت . اما انگار بزرگتر که شده بیشتر متوجه میشه و نسبت به بعضی از موقعیت ها واکنش هاش جدی تر و محکم تره.

حرفهای جا مونده...